Honeypot چیست ؟

"Honeypot" یا هانی پات ، یا تله عسل یا ظرف عسل در زمینه امنیت سایبری به معنی یک سیستم کامپیوتری است که به عنوان یک دام و تله برای جذب و شناسایی مهاجمان و هکر..

انتشار: , زمان مطالعه: 3 دقیقه
Honeypot یا هانی پات چیست ؟
دسته بندی: امنیت سایبری تعداد بازدید: 218

Honeypot چیست ؟

"Honeypot" یا هانی پات ، یا تله عسل یا ظرف عسل در زمینه امنیت سایبری به معنی یک سیستم کامپیوتری است که به عنوان یک دام و تله برای جذب و شناسایی مهاجمان و هکرها به کار می‌رود. این سیستم‌ها به طور عمدی طراحی می‌شوند تا به نظر آسان برای حمله و نفوذ آیند، در حالی که واقعیت این است که آنها توسط تیم‌های امنیتی برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد تکنیک‌ها، روش‌ها و رفتار مهاجمان کنترل می‌شوند.

این نوع از سیستم‌ها به مدیران امنیت اطلاعات اجازه می‌دهد تا مهاجمان را در مراحل اولیه شناسایی کنند، تا قبل از اینکه آنها بتوانند به منابع حساس دسترسی پیدا کنند، متوقف شوند. همچنین این اطلاعات می‌تواند به بهبود سیاست‌ها و مکانیزم‌های امنیتی کمک کند.

در این زمینه، چند نوع مختلف از Honeypots وجود دارد:

  1. Honeypots ساده یا Low-Interaction: این نوع از Honeypots به مهاجمان اجازه محدودی برای تعامل با سیستم می‌دهد. معمولاً از نرم‌افزارهایی استفاده می‌شود که تنها خدمات و سیستم‌عامل‌های تقلیدی را شبیه‌سازی می‌کنند.

  2. Honeypots تعاملی یا High-Interaction: این Honeypots اجازه می‌دهد تا مهاجمان با یک سیستم واقعی تعامل کنند. در این نوع از Honeypots، مهاجمان می‌توانند به سیستم‌عامل و اپلیکیشن‌های واقعی دسترسی پیدا کنند، که این امکان به تیم‌های امنیتی اجازه می‌دهد تا رفتارها و تکنیک‌های حمله را با دقت بیشتری مورد بررسی قرار دهند.

  3. Honeytokens و Honeytraps: این‌ها اطلاعات یا منابع جعلی هستند که درون سیستم‌ها جاسازی می‌شوند. به عنوان مثال، یک فایل جعلی که به نام اطلاعات محرمانه می‌شود، می‌تواند یک Honeytoken باشد. اگر مهاجمی این فایل را بردارد، مدیران امنیت می‌توانند متوجه شوند که یک نفوذ در حال انجام است.

هدف اصلی از استفاده از Honeypots جمع‌آوری اطلاعات در مورد روش‌ها و ابزارهایی است که مهاجمان استفاده می‌کنند، تا به مدیران امنیتی کمک کند تا سیستم‌های خود را بهتر محافظت کنند.

یک مثال از Honeypot در دنیای واقعی

مثالی از Honeypot در دنیای واقعی می‌تواند مشابه یک کارآگاه که خود را به عنوان یک جرمی که قابلیت ارتکاب جرایم بالایی دارد جلوه می‌دهد، باشد. بیایید این موضوع را با یک مثال تصویری توضیح دهم:

مثال: فروشگاهی که به عنوان یک دام برای دزدان فعال می‌شود

فرض کنید پلیس شهری متوجه می‌شود که تعداد زیادی از فروشگاه‌ها در یک منطقه خاص هدف قرار گرفته‌اند و به طرز مرتبی سرقت می‌شوند. برای پاسخ به این موضوع و شناسایی دزدان، پلیس تصمیم می‌گیرد که یک فروشگاه جعلی (Honeypot) ایجاد کند.

در این فروشگاه جعلی:

  1. تعامل پایین (Low-Interaction): فروشگاه ممکن است فقط یک نمای فروشگاه داشته باشد. از راه دور به نظر می‌رسد که این یک فروشگاه واقعی است، اما در واقع هیچ کالای اصلی در آن وجود ندارد. این فروشگاه به پلیس کمک می‌کند تا بفهمد که دزدان به کدام مناطق تمایل دارند و چطور به فروشگاه‌ها نزدیک می‌شوند.

  2. تعامل بالا (High-Interaction): در این حالت، فروشگاه جعلی به طور کامل مجهز می‌شود—با کالاها، صندوق پول و حتی امنیت ظاهری. ولی همه چیز تحت کنترل پلیس است. دوربین‌های مخفی نصب شده‌اند و افراد پلیس به صورت نیروهای امنیتی مخفی در فروشگاه حضور دارند. اگر دزدی وارد فروشگاه شود و تلاش کند که سرقت کند، پلیس می‌تواند او را در حال انجام جرم دستگیر کند و تکنیک‌ها و روش‌های او را مورد مطالعه قرار دهد.

در این مثال، فروشگاه جعلی (Honeypot) به پلیس امکان می‌دهد تا دزدان را جذب کند، رفتارهای آنها را مشاهده کند و نهایتاً آنها را دستگیر کند قبل از اینکه آنها فرصت پیدا کنند که به فروشگاه‌های واقعی آسیب بزنند. این استراتژی به پلیس اطلاعات مفیدی می‌دهد که می‌تواند برای جلوگیری از سرقت‌های آینده استفاده شود، به طور مشابه به نحوی که یک Honeypot در دنیای سایبری عمل می‌کند.

 

 

دیدگاه های مربوط به این مقاله (برای ارسال دیدگاه در سایت حتما باید عضو باشید و پروفایل کاربری شما تکمیل شده باشد)